بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
أّلَلَهِمَ صٌلَ عٌلَى مَحٌمَدِ وِأّلَ مَحٌمَدِ أّلَأّئمَهِ وِأّلَمَهِدِيِّيِّنِ وَِّسلَمَ تَّّسلَيِّمَأّ ګثّيِّرأّ
Azap ve Tövbe
Yamani (a.s) buyurdu:
Eğer kahire mucizesini Firavun’a iman ettirmek için zorlayıp ve mucizeyi hissettirmemiş olsaydı o Allah-u Teala onun tövbesini kabul edip onun çaresizliğini ve bulunduğu zor durumdan kurtarır ve sağ salim denizden dışarıya çıkarırdı yada en azından onun imanını kabul ederdi evet Suphan olan Allah tövbeyi hatta son ana kadar kabul edebilir
Kahire= büyük azap içeren mucizeler.(Herkesin bilgi hacmine göre kahiresi farklıdır)
Onlar (illâ), onlara meleklerin gelmesini mi veya Senin Rabbinin gelmesini mi veya Senin Rabbinden bazı âyetlerin gelmesini mi bekliyorlar? Rabbinden bazı âyetlerin (mucizelerin) geldiği gün, daha önce îmân etmemişse (âmenû olmamışsa) veya îmânıyla bir hayır kazanmamışsa onun îmânı kendisine bir fayda vermez. De ki: “Bekleyin! Muhakkak ki; Biz de Bekleyenleriz .” EN’ÂM-158
De ki: “Fetih günü, kâfir olanlara (Allah’a ulaşmayı dilemeyenlere) îmânları bir fayda vermez ve onlara süre verilmez.” SECDE-29
- Artık o çetin gazabımızı gördükleri zaman: Allah’a inandık ve O’na ortak koştuğumuz şeyleri inkâr ettik, derler.
- Fakat azabımızı gördükleri zaman imanları kendilerine bir fayda vermeyecektir. Allah’ın kulları hakkında süregelen âdeti budur. İşte o zaman kâfirler hüsrana uğrayacaklardır.
EbuHamza der ki:İmam Bakır(as)’a sebe 52 Ayeti hakkında sordum: Artık uzak bir yerden iman elde etmek nasıl mümkün olur? ﴾Sebe:52﴿ Diye sordum Şöyle cevap verdiler:”
Onlar İmam Mehdi(af)’a ulaşma imkanı olmadıkleri yerden ulaşmayı talepettiler .Halbuki ulaşılabilinecek başka bir yer vardı” İmkanı olmadıkları yerden ulaşmaya talep ettiler hakkında soru sorduğumda şöyle açıkladılar: ,Farzların düştüğü zaman ve kıyamet alametleri göründüğü zaman yada yeryüzünün batmasından dolayı meydana gelen ölümlerden sonra demektir.”
Vel hamd dulillahi Rabil Alemin
Va salallahı ala muhammed va alii muhammed Al aimma val mahdiyin va sallem taslimen kasira
Va salamun aleyküm va rahmatüllahi va barakatü
Mecme-ul Beyan c.8 s.397-398